Romaanse kerk uit de 12e eeuw en de tweede helft van de 19e eeuw.
Het koepelvormige heiligdom lijkt van oude architectuur te zijn. Het uiterlijk suggereert dat het schip is herbouwd.
De opmerkelijke apsis met zijn geëngageerde zuilen en zijn kroonlijst op mordillons en de klokkentoren in de erker voor het koor, gewelfd met ribben.
Het was vroeger verenigd met de abdij van Isle en gebouwd op het pad dat leidde van Saint-Laurent naar het huidige dorp en op de route van een oude Romeinse weg.
Het kreeg op zijn beurt de bijnaam Saint-Sauveur de Sarrians en Saint-Sauveur d'Escarjean
In juni 1833 werd timmer- en metselwerk uitgevoerd aan de klokkentoren, de vier luchtbogen en de bekleding van de kerk, evenals de reconstructie van de klokkentoren in 1844.
Jean de Cazenave rust onder de plavuizen van de kerk, zonder stèle en is dat sinds 1753.